Als de wereld om ons heen ineens een stukje ingewikkelder en minder leuk is geworden zoals nu met Corona dan zijn tradities en rituelen altijd erg welkom. Ze geven ons een gevoel van houvast, troost en vertrouwen in een tijd waarin alles wat gewoon was, dit even niet meer is.
Na eerst een dun Sinterklaas gevoel had ik ook eigenlijk geen trek meer in de Kerst. Alles staat op z’n kop en hoe kan je nu Kerst vieren...? En met wie, en waar? Maar…
In de afgelopen dagen zag ik toch weer mensen zeulen met een Kerstoom in een netje achter zich aan of al bungelend vanuit de achterklep. En ja, verdomd, langzaamaan begon het dan toch te komen. Het leek wel alsof iets buiten mijzelf me toch steeds meer zin liet krijgen in glühwein, dennennaalden in het tapijt, de speurtocht naar de kerstballen én de jaarlijkse test of de lampjes het nog wel doen. Knap hoor waar die Kerstbomen toch toe in staat zijn!
Voor mij persoonlijk zie ik die Kerstboom als oorzaak van het toenemen van mijn Kerstgevoel en dan inclusief troost en vertrouwen. Reden voor mij om deze boom in de spotlight te zetten.
Nog voor de jaartelling waren de Germanen en Romeinen al druk in de weer met dennenbomen. Op de midwinternacht, het moment dat de nacht het langst was, plaatsten ze een dennenboom bij de deur of dorpsplein als teken van vruchtbaarheid en hoop op de nieuwe zomer die komen zou. De dennenboom was toen in het koude Europa een van de weinige boomsoorten die ook in de winter groen bleef. Ook toen werd deze al versierd met appeltjes en andere symbolen van lente en zomer. Ook werden er manen en sterren in de boom gehangen om de goddelijke krachten te versterken of aan te roepen.
De christelijke kerk die in noord Europa steeds meer voet aan de grond kreeg kon ook niet om het ritueel van de dennenboom. Ze adopteerde de sterk verankerde traditie als in een vroeg poldermodel.
Rond de middeleeuwen begonnen rijke Duitsers een eigen boom in hun woning te plaatsen. En het was pas in de 19de eeuw dat men in Nederland begon te wennen aan het idee dat ook wíj een boom binnen wilden hebben staan.
Hoewel velen de boom associëren met Kerst en dus het christelijke geloof, dacht men in het Vaticaan daar echter heel anders over. Omdat het een heidens gebruik was wilde men in het Vaticaan de kerstboom niet omarmen en duurde het tot wel 1982 voordat ook daar de eerste Kerstboom werd opgetuigd.
Kern van het verhaal is natuurlijk dat wat je ook gelooft, tradities en gebruiken zijn sterk en helpen je verder met vertrouwen en hoop. En dat is wat ik u, en dan hier ook namens HomeWorks, van harte toewens!
"Veel sterkte, vertrouwen en hoop op een mooi 2021, gezellig met elkaar!"
En voor nu een hele mooie Kerstboom!
Jan Visser,
HomeWorks
